Naam: Ken 'De Kogel' Varga

Vloog 59,05 meter ver als menselijke
kanonskogel


Ken was altijd al gefascineerd door vliegen. Als kind probeerde hij meermaals over zijn vaders moestuin te zweven door met zelfgemaakte Icarusvleugels van het tuinhuis te springen. Maar zonder veel succes. Meer nog: Vargas pogingen werden door zijn ouders nooit beloond met een uitbundig applaus. Wel met enkele fikse oorvegen. Maar Ken bleef dromen.
Na zijn humaniora ging Varga in de leer bij de Duitse circusartiest én stuntman Jozeph Schreiber uit Düsseldorf. Die bracht hem in contact met de Human Cannonball Company uit Greenfield, Pennsylvania in de USA. Dit familiebedrijf specialiseerde zich in het op maat maken van zogeheten ‘projectors’, in de volksmond bekend als ‘Kanonnen met menselijke munitie’.
Na een uitvoerige training van 3 jaar met een op maat gemaakte projector, slaagde Varga erin om op 4 oktober 2010 een nieuw wereldrecord te zetten. Als menselijke kanonskogel vloog hij 59,05 meter ver. Hij haalde daarbij een snelheid van 120 km per uur.

De man op de foto is niet Ken Varga maar wel Kris Vandepoel. Hij is geen wereldrecordhouder maar zelfstandig ondernemer.
MAAR...
Het eerder vernoemde wereldrecord staat wél op het palmares van David ‘The Bullet’ Smith Jr. Op 10 maart 2011 vloog hij 59,05 meter nadat hij uit een kanon met een loop van 8 meter werd geschoten.
David is trouwens niet de eerste menselijke kanonskogel. Die eer was weggelegd voor de 14-jarige Rossa Matilda Richter. In 1877 werd zij – onder het oog van een uitbundige menigte – door het gebouw van het Londense Aquarium geschoten. Rossa Richters carrière als menselijke kanonskogel
eindigde niet door een ongeluk met het kanon, maar wel door een rugblessure die ze opliep tijdens een koorddans-act.
Nuttig weetje: voor wie ooit een job als menselijke kanonskogel ambieert: in het menselijk skelet zitten
er 206 botten die kunnen gebroken worden. De kans dat dit allemaal tegelijkertijd gebeurt, is zeer klein.

Naam: Wolfgang Mauer

Reed 60 km achterwaarts op een fiets terwijl hij een nummer van Bach op viool speelde.

Wolfgang is naast violist ook een fervent fietser. In 2006 besloot hij zijn twee grote passies te combineren in een opzienbarend wereldrecord. Met behulp van een speciaal ontworpen koersfiets legde Wolfgang een afstand van ongeveer 56 kilometer af terwijl hij enkele sonnates van Bach op viool speelde. Om het allemaal nog wat spectaculairder te maken, reed Wolfgang achterwaarts.
Enkele maanden later werd een nieuwe poging ondernomen. Dankzij aerodynamische spatborden en een intensieve training, wist Wolfgang zijn eigen record te verpulveren door 60 km te overbruggen.

De man op de foto is niet Wolfgang Mauer maar wel Wouter Mees. Hij is geen wereldrecordhouder maar muzikant.

Maar...
Het eerder vernoemde wereldrecord staat op naam van vioolbouwer Christian Adam. De man haalde er het wereldrecordboek mee in 1981.
Zes jaar later deed hij de stunt nog eens over voor een tv-programma. De regisseur stippelde daarvoor een route met veel tunnels uit zodat de akoestiek het prachtige vioolspel van de fietsende violist extra in de verf zette.

Erik Grooms Het dragen van een auto op het hoofd

Erik heeft stalen nekspieren. En die uitspraak mag je gerust letterlijk nemen. Want Erik buigt nooit het hoofd. Behalve wanneer de processie passeert. Of om een mooie vrouw te groeten. Maar verder geven zijn nekspieren geen krimp. Nooit. Never. Jamais.
Als tiener won Erik geregeld weddingschappen door in het dorpscafé 24 bakstenen op zijn hoofd te balanceren. Maar als twintiger werden zijn stunts steeds groter. Een fiets, een brommer of een rubberboot... Wanneer Erik een manier kon vinden om ze op zijn hoofd te balanceren, deed hij het. Maar zijn grootste verwezelijking kwam er toen hij tijdens een tv-uitzending een volledige auto op zijn hoofd zette. 33 seconden lang wankelde het voertuig op Eriks kruin. Deze ongelofelijke prestatie werd beloond met een overdonderdend applaus. Ook toen boog Erik het hoofd. Niet voor de processsie of de mooie ogen van de vrouwen op de eerste rij. Maar uit dankbaarheid.

De man op de foto is niet Erik Grooms maar wel Erwin Grossen. Hij is geen wereldrecordhouder maar technisch bediende.

Maar...
Op 24 mei 1999 zette de Britse krachtpatser John Evans een Mini Cooper op zijn hoofd. Hij kon het ding 33 seconden in balans houden.

Donna Totti Duurrecord Discodansen

Donna houdt van dansen. Zeker tijdens retro-avonden waarbij disco-dreunen de dansvloer in lichterlaaie zetten. Wanneer de muziek uit de speakers schalt, lijken Donna’s benen een eigen leven te leiden. Dan bewegen ze ritmisch heen en weer en glijden ze net zolang over het dansparket tot de eindnoten van de laatste dansplaat zijn uitgestorven.
In haar jeugd droomde Donna altijd van danswedstrijden. Geen klassieke ballroom-dingen, maar wilde freestyle-stuff zoals de roemruchte dansmarathons uit de jaren 1920. Daarbij dansten mensen letterlijk tot ze er bij neervielen. De laatste persoon die tijdens die evenementen nog ritmisch over de dansvloer bewoog, won een geldprijs. De dansmarathons kregen een legendarische status omdat ze soms dagen konden duren. Zo was er in 1928 in Chicago een uithoudingsdans die meer dan 115 dagen doorging. Het prijzengeld was enorm. Maar het aantal slachtoffers dat zich het hospitaal inswingde was navenant.
Toch besloot Donna het erop te wagen. Op haar 20ste verjaardag trok ze – onder nauwlettend toezicht van een gerechtsdeurwaarder – een solodans op gang. Die duurde precies 127 uur.

De vrouw op de foto is niet Donna Totti maar wel Debby Termonia. Ze is geen wereldrecordhouder maar de fotografe die deze fotoreeks maakte.
Maar...
Op 3 juni 2023 danste de Indiaase Srushti Sudhir Jagtap zich de wereldgeschiedenis in. Ze stond 127 uur onafgebroken op de dansvloer. Na de recordpoging sliep ze 24 uur om te bekomen van haar prestatie.

Naam: Kris Manon 105 dagen grafliggen

Kris Manon had een droom. Een onbedwingbare wens die hem al sinds zijn kindertijd achtervolgde. Kris wilde de voorpagina van de krant halen. Niet als lotto-winnaar of als archeoloog die het verloren gewaande graf van een Bengaalse prins ontdekte. Neen... Kris wilde het wereldrecord ‘Grafliggen’ verbreken. Daarvoor moest hij de krachttoer van Louis Luypaerts uit het Limburgse Hechtel-Eksel verbeteren. Die slaagde erin om in 1974 precies 101 dagen en 37 minuten in een kist van 1,98 meter lang, 87 cm breed en 65 cm hoog door te brengen.
In 2017 was het zover. Manon deed een poging om het record aan diggelen te slaan. En dat lukte. Op 2 januari 2017 kwam hij na 105 dagen uit de kist met luchtkokers die speciaal voor zijn recordpoging was gemaakt. Jammer genoeg was geen enkele journalist aanwezig om over dit huzarenstuk te berichten.

De man op de foto is niet Kris Manon maar wel Kristof Meeuwissen. Hij is geen wereldrecordhouder maar muzikant.

Maar...
Vijfenveertig jaar geleden sloeg Marc De Maere uit Kieldrecht het record grafliggen van Louis Luypaerts aan diggelen. 105 dagen lag hij 3 meter onder de grond. In een kist van 2 meter lang, 1 meter hoog en 1 meter breed. Er kwamen meer dan 26 000 mensen naar zijn recordpoging kijken. De Maere hield er naar het schijnt niet alleen een mooie som sponsorgeld maar ook een honderdtal dates met vrouwelijke fans aan over.

Naam: Anna Rombouts Sneltypen

Anna werkte eind jaren zestig als directiesecretaresse bij de Belgische tak van een Amerikaanse multinational. Haar passie was typen. De duizenden brieven, nota’s en verslagen die uit haar tikmachine rolden, waren steeds van uitmuntende kwaliteit. Geen tik- of taalfouten, geen inktvlekken of Tipp-ex... Elk velletje papier dat Anna afleverde benaderde de perfectie. Meer zelfs: Rombouts was niet alleen een voorbeeld van orde en netheid, ook het razingwekkende tempo waaraan ze werkte deed heel wat collega’s naar ademnood happen. 
Op 24 januari 1985 kreeg ze de titel van ‘Snelste Typiste ter Wereld’ toen ze – in het bijzijn van een gerechtsdeurwaarder – 735 letters per minuut tikte met behulp van een mechanische Remington A5-schrijfmachine.

De vrouw op de foto is niet Anna Rombouts maar wel Annette Rollé. Ze is geen wereldrecordhouder maar gepensioneerde.
Maar...
De Amerikaanse Barbara Clay Henley Blackburn (1920 – 2008) tikte zichzelf wel de geschiedenisboeken in. De dame kon 37 500 lettertekens (ongeveer 750 letters per minuut) neertikken in 50 minuten. Ze maakte daarvoor gebruik van een speciale schrijfmachine met een Dvorak keyboard. Deze machines ontsproten aan de breinen van de August Dvorak en zijn schoonbroer William Dealey. De twee Amerikanen waren geobsedeerd door sneltypen en deden er alles aan om de lay-out van het toetsenbord zo ergonomisch mogelijk te maken. Leuk weetje: ze vonden zelfs een toetsenbord uit voor mensen met 1 hand.

Karl Vaillant Gebruikte zijn voorhoofd om 20 nagels in een plank te slaan

Karl is een keikop. En die uitspraak mag je vrij letterlijk nemen want de schedel van Karl is 4 keer zo sterk als die van een doorsnee mens. Die ontdekking kwam er na een val van een paardenmolen. Karl was nog maar een kleuter en in een onoplettend moment van zijn ouders, werd de jonge Vaillaint door een onfortuinlijke speling van het lot van de kermisattractie gezwierd. De jongen belandde met een luide smak op het asfalt maar krabbelde meteen weer recht. Ondanks het feit dat hij volledig bij bewustzijn was, werd Karl ter controle naar het nabijgelegen hospitaal bracht. Na de nodige onderzoeken en een handvol scans bleek hij volledig in orde. “En dat allemaal dankzij zijn uitzonderlijk dikke hersenpan”, meldde de dokter. Karls ouders slaakten een zucht van opluchting. De volgende ochtend stond Karl – met foto – in de krant onder de rubriek ‘Plaatselijke ongevallen met een goede afloop’.
Dertig jaar later haalde Karl opnieuw de krant. Dit keer onder de rubriek faites divers. Karl had immers een wereldrecord op zak. In de categorie ‘Aantal nagels in een plank slaan met het voorhoofd’ had hij de concurrentie ver achter zich gelaten. “En dat heb ik allemaal te danken aan mij uitzonderlijk dikke hersenpan”, meldde Karl in het interview. De reporter die het het heuglijke feit versloeg, wilde ook nog weten of Karel thuis zijn hoofd gebruikte bij het ophangen van fotokaders. En hij peilde ook naar het favoriete gerecht van de hoofd-atleet.
Karl heeft sindsdien het nieuws niet meer gehaald. Maar onder zijn uitzonderlijk dikke hersenpan broeden er ideeën voor een nieuw wereldrecord.

Op 19 juni 2014 haalde de Italiaanse John Ferraro het Wereldrecordboek. De man gebruikte zijn hoofd om binnen de 2 minuten 38 nagels in een plank te slaan. 
Ferraro slaagde in deze proef dankzij zijn uitzonderijk dikke hersenpan.

Naam : Isabelle Callebaut Wereldrecord: Werd 7 keer door de bliksem getroffen

Isabelle Callebaut is een meteofreak. Alles wat met het weer te maken heeft, fascineert haar enorm. Vooral onweders en orkanen hebben een speciale plek in Isabelles hart. Als kind vond ze het fantastisch om - vanonder een grote paraplu - naar de voorbijrollende onweerswolken te kijken. Bij elke donderrol en bliksemschicht sloeg haar hart een slag over van blijdschap. 
Maar die passie voor onweer heeft ook een keerzijde. Isabelle werd tijdens haar leven 7 keer door de bliksem getroffen. Erg uitzonderlijk want de kans dat dit 1 keer in je leven gebeurt, is (pér levensjaar) ongeveer één op drie miljoen. Ben je toch een van de pechvogels? Dan heb je ongeveer 66% kans om de inslag te overleven. Omdat bliksem altijd de weg van de kleinste weerstand kiest en het tijdens een onweer bijna altijd regent, zorgt het regenwater op onze huid én kleren ervoor dat de stroom snel naar de grond wordt afgeleid.
Hoeveel stroom een bliksemschicht bevat? Dat is erg variabel. Een gemiddelde schatting zegt ongeveer 1 miljoen volt. Dat is genoeg om een klein dorp 1 dag lang van stroom te voorzien. 
De temperatuur van een bliksemschicht is door de band genomen 27 760 graden Celcius.

De vrouw op de foto is niet Isabelle Callebaut maar wel Inge Cloots. Ze is geen wereldrecordhouder maar Regent Engels – Nederlands.
Maar...
De Amerikaanse parkwachter Roy Sullivan (1912 – 1983) werd tijdens zijn leven maar liefst 7 keer door de bliksem getroffen. De man kreeg de bijnaam ‘De Menselijke Bliksemafleider’. Aan de journalisten die hem interviewden verkondigde hij altijd dat God het op hem gemunt had, maar zich dan telkens weer bedacht.
Sullivan overleed op 71-jarige leeftijd aan een zelf toegebrachte schotwond. 
Met zijn zeven blikseminslagen is Roy Sullivan, veertig jaar na zijn dood, nog steeds wereldrecordhouder.

Naam: Johanna Gaures At 5 Zwitserse polshorloges op

Johanna had altijd al een fascinatie voor wereldrecords. Die was ontstaan na het lezen van het levensverhaal van Michel Lotito. Deze Fransman haalde in 1980 de wereldpers nadat hij – onder de artiestennaam Monsieur Mangetout – een volledig Cesna-vliegtuig had opgegeten. Die ongelofelijke stunt was enkel mogelijk omdat Lotito aan Pica leed. Dat is een zeldzame aandoening waarbij mensen de onbedwingbare neiging hebben om niet-eetbare voorwerpen te verorberen.
Omdat iedereen klein moet beginnen, besloot Johanna om haar grote voorbeeld te volgen door een Zwitsers polshorloge op te eten. Dat viel zo in de smaak dat ze op haar 16de een plaatsje in het wereldrecordboek kon bemachtigen, door in een recordtijd van 1 uur 37 minuten én 4 seconden vijf (!) Zwitserse horloges te verorberen.

De vrouw op de foto is niet Johanna Gaures maar wel Josefien Grossen. Ze is geen wereldrecordhouder maar tv- en musicalactrice.
Maar...
Het wereldrecord met de opgegeten polshorloges bestaat wel degelijk. Op 18 december 1998 slikte Kim Seung Do uit Seoul, Zuid-Korea 5 klokjes van Zwitserse makelij door. Hij deed dit onder toezicht van de mensen van het wereldrecordboek. Ter info: de polsbandjes liet hij op zijn bord liggen.

Jean-Paul Thomas Ving de grootste vis van België in een recordtijd

Jean-Paul Thomas is bezeten door vissen. Elke vrij moment offert hij vol overgave op aan de sportvisserij. Van het zoeken naar de juiste dobber tot het perfectioneren van zijn polsbeweging tijdens het inwerpen van de vislijn... Jean-Paul is er dagelijks mee bezig. In zijn kelder staat er een koelkast met een hangslot. Daarin bewaart hij een speciale mix van lokaas. Hiermee kan hij elke vis verleiden. Zelf de dieren die al jarenlang uit de netten van verbeten sportvissers konden blijven. Zo ving Jean-Paul - dankzij zijn magische aas-mix - in 2017 het legendarische ‘Monster van Moorslede’, een reusachtige vis die al enkele decennia de visvijvers op Domein Grimmertinge in Moorslede onveilig maakte. Jean-Paul slaagde er niet alleen in om het dier te vangen, maar deed dat ook in een recordtijd van 37 minuten 32 seconden. Gerekend van op het ogenblik dat zijn dobber het water raakte. Het dier had een lengte van bijna 3 meter en woog 253,2 kg. Jean-Paul droomt er van om ooit een Witte Haai aan de haak te slaan. Maar omdat die dieren enkel in oceanen leven, wil Jean-Paul nog even wachten. Hij spitst zich voorlopig enkel toe op monstervissen in grote plassen, vijvers en meren. In 2024 reist hij naar Loch Ness.

De man op de foto is niet Jean-Paul Thomas maar wel Jean-Pierre Termonia. Hij is geen wereldrecordhouder maar de vader van fotografe Debby Termonia.
Maar...
De grootste vis ter wereld werd gevangen door de Australiër Alfred Dean in 1959. De man sloeg een Witte Haai met een gewicht van 1208 kg aan de haak. 

Het Monster van Loch Ness werd voor het eerst gezien op 22 augustus 565. Sinds de jaren 1930 wordt het vaker gespot. De Loch Ness-teller van monstermeldingen staat ondertussen op 1140. Het dier is nooit gevangen.

Olaf Elsevier Grootste bubblegum-bubble

Stevige longen, twee pakjes bubblegum met aardbeiensmaak en een paar goed getrainde kaakspieren. Meer heb je volgens Olaf Elsevier niet nodig om wereldrecordhouder te worden. De man slaagde er in 2020 in om – in het bijzijn van een gerechtsdeurwaarder – de grootste bubblegum-bubble ter wereld te blazen. Ter info: Elseviers suikerblaas had een doorsnede van 50,8 cm en was gevuld met 65,4 cm3 lucht.
Het grote geheim voor zo een bubbel is de kauwgom. Die moet van goede kwaliteit zijn en een rooskleurige aardbeien-emulsie bevatten. Volgens Elsevier zou vooral dit laatste bijdragen aan de taaiheid (lees: sterkte) van de geblazen bubbel. 
Ter info: de recordpoging liep niet van een leien dakje. Elsevier ontwrichtte twee maal zijn kaak door het kauwen. Door de Corona-maatregelen moest zijn wereldrecord 2 keer uitgesteld worden.

¨De man op de foto is niet Olaf Elsevier maar wel Olivier Elen. Hij is geen wereldrecordhouder maar de schrijver van de teksten in dit boek.
Maar...
De Amerikaan Chad Fell heeft het wereldrecord voor de grootste bubblegum-bubble op zijn naam staan. Het ding had een diameter van 50,8 cm en werd geblazen op 24 april 2004.

Katrijn Van Aken Op de handen staan

Katrijn Van Aken ademt gymnastiek. Sinds haar kinderjaren staat ze meermaals per week op de mat om haar lenigheid en spieren te trainen. Eén van de oefeningen die ze nooit overslaat is handenstand. Want ondersteboven staan is volgens Katrijn meer dan een lichamelijke inspanning. Handenstand helpt je om je brein voor even volledig leeg te maken. Wie ondersteboven staat, komt voor even in een meditatieve toestand terecht. Ook muziek-grootheid Paul McCartney denkt daar zo over. De popster begint elke dag met ‘even op zijn hoofd te staan’. Dat gebruik dateert nog uit de jaren ’60 toen hij samen met The Beatles naar India reisde om er te leren mediteren. De handenstand was een van de oefeningen die Maharishi Mahesh Yogi, een Indiaase guru die transcendente meditatie onderwees, hen oplegde.

Op 14 december 2023 zette Katrijn Van Aken het wereldrecord ‘Handenstand voor vrouwen’ op haar naam. Ze stond 3 min 45 seconden ondersteboven. De dag van de meting kampte ze met een zware verkoudheid. Dit kan haar prestaties beïnvloed hebben.

Bekijk hier het wereldrecord :